„Dzieje oręża polskiego” to ekspozycja ułożona chronologicznie, prezentująca zbiory militariów od okresu średniowiecza do współczesności. Znajduje się tu broń drzewcowa, sieczna, kolna, obuchowa i strzelecka, uzbrojenie ochronne, ubiory wojskowe i odznaczenia a także zabytki techniki, ze słynną maszyną szyfrującą „Enigmą” oraz motocyklem „Sokół 600” na czele. Oddział to kompleks wystawienniczy znajdujący się przy ul. Emilii Gierczak 5. Obejmuje wystawę stałą znajdującą się w pawilonie, ekspozycję plenerową sprzętu ciężkiego oraz kamienicę kupiecką pełniącą rolę sali wystaw czasowych.
Muzeum posiada najbogatszą w Polsce kolekcję mundurów żołnierzy polskich z okresu I i II wojny światowej, w tym mundury Legionów Polskich, Błękitnej Armii gen. J. Hallera, Armii Wielkopolskiej oraz unikatowy zbiór mundurów oddziałów paramilitarnych. Szczególnie cenne są także zbiory militariów dwudziestowiecznych, wśród których na uwagę zasługuje polski karabin przeciwpancerny UR wz.35 i polskie pistolety VIS. Kolekcja broni strzeleckiej i odznaczeń stanowi wstęp do bogatej prezentacji pojazdów wojskowych, samolotów, broni pancernej i artylerii wyeksponowanych w sali techniki oraz na wystawie plenerowej.
Pawilon wystawowy zaprojektowany przez inż. architekta Andrzeja Lepczyńskiego, wybudowany został przez Komunalne Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane z Kołobrzegu i żołnierzy kołobrzeskiego garnizonu z okazji 35. rocznicy walk o miasto. Prace rozpoczęto w październiku 1978 r., a 17 marca 1980 r. nastąpiło uroczyste otwarcie wystawy. Autorem scenariusza wystawy był dr Hieronim Kroczyński, aranżacja wnętrz to dzieło Jerzego Ściesińskiego, zaś prace graficzne i liternicze wykonał Jan Tężycki.